Salute, Jonathan!/Capitul 65
 |
|
| Problems listening to this file? See media help. | |
Contenete - Capitul 64 - Capitul 65 - Capitul 66
Sixantquinesim capitul (65.esim capitul)[edit | edit source]
.jpg)
DIARIUM DE DR. SEWARD - continuation
It esset un quart (un quart = un quaresim) ante decidu horas quande noi intrat li jardin del eclesia pos un grimpada del mur. Li nocte esset obscur, con un poc luce lunari ye vezes inter li nubes in li ciel. Noi esset sempre vicin al unaltru, con Van Helsing un poc in avan. Quande noi aproximat nos al tombe yo observat Arthur, nam yo timet que li proximitá a un loc tam trist por le vell vexar le, ma il standat bon. It semblat que li misterie self contraactet su tristesse. Li professor apertet li porta, e vidente nos hesitar, intrat in prim. Noi sequet, e il cludet li porta. Poy il accendet (accender = dar flamme) un lanterne (lanterne = micri buxe con tenette por foy) e indicat (indicar = monstrar) li sarco con su manu. Arthur fat lentmen un passu in avan. Van Helsing dit me:
"Tu esset ci yer. Esque li córpor de Senioretta Lucy esset in li sarco?"
"It esset." Li professor tornat se al altres:
"Vu audi." Il extraet su instrumentes e apertet li covritura del sarco. Arthur fat un passu in avan, e yo videt que il credet que li sarco havet solmen li un covritura. Poy il videt li duesim metallic covritura e su visage devenit rubi, poy blanc, e il tacet. Van Helsing apertet li metallic covritura. Omnes videt it e fat un passu retro.
Li sarco esset vacui!
Durant quelc minutes nequi dit un parol. Poy Quincey Morris parlat: "Professor, yo crede vos, e yo besona solmen vor parol. Normalmen yo ne vell dubitar, ma ti-ci misterie es ultra omni honor e deshonor. Esque vu ha fat it?"
"Yo jura vos per li tot coses queles me es sacri, que yo ha ni removet ni tuchat la. Li coses sequent talmen: ante du noctes mi amico Seward e yo venit ci - con un bon rason, crede me. Yo apertet li sarco, quel esset serrat, e noi trovat it vacui. Poy noi videt alquo blanc tra li árbores. Li sequent die noi venit ci li jorne, e ella jacet ta. Ne ver, amico John?"
"Yes."
"Ti nocte noi venit in just témpor. Un altri litt infante mancat, e noi trovat it sin damage inter li tombes. Yer yo venit ci ante li cade del sole, nam ye li cade del sole li Ne-Mortes posse mover se. Yo atendet til li leva del sole, ma videt nullcos. Yo videt nullcos probabilmen pro que yo hat plazzat alie e altri coses sur li portas, tis essente coses queles ne plese li Ne-Mortes. Li nocte passat ella ne exeat, do yo removet mi alie e altri coses. Ergo noi trova li sarco vacui. Ma hay plu strangi coses - ples atender con me extern." E il apertet li porta, noi sequet le, e il cludet li porta.
Oh! ma it aspectet frisc e pur (pur = nett) in li aere noctal pos li terrore de ti vulte (vulte = un subterran salon por mortes). Quam dulci it esset vider li nubes pretercurrer (préter = trans, passant), e li lúmine del lune inter les; quam dulci it esset respirar li frisc aere, sin li odore del morte, e vider e audir li grand cité in li for distantie. Omnes esset tuchat, chascun secun su propri maniere. Arthur esset silent, pensante pri li misterie. Yo por mi parte hat comensat mi-creder (mi-creder = demí creder) li conclusiones (concluder = decider sequente li factes) de Van Helsing. Quincey Morris acceptat li situation con su tipic (tip·ic) bravore. Ne possente fumar, il comensat machar quelc tabac (tabac = li contenete de cigares). Van Helsing esset ocupat con un altri cose. Il extraet de su sac alquo simil a un biscuit (biscuit = dulci manjage), e alquo blancesc, quam glutine. Il comensat plazzar it in li loc inter li porta e li tombe. Noi esset curiosi, e questionat le. Il respondet:
“Yo clude li tombe, por que li Ne-Morte ne posse intrar.”
“E vu fa far it con ti glutine e biscuit? Esque it es un lude?”
“It es.”
“Quo es li cose quel vu usa?” Ti-ci vez it esset Arthur qui questionat.
“Sacri biscuites ex mi eclesia in Amsterdam.” Noi esset tam surprisat vider sacri coses utilisat talmen que nequi ex noi dubitat pri li seriositá del situation. Yo compatit li altres, specialmen Arthur. Por le ti horribil coses esset tot nov, durant que yo hat videt les multissim vezes durant li passat semanes; e mem por me yo trovat li árbores e sones del canes talmen macabri.
Pos un long silentie noi audit del professor un acut “S-s-s-s!”
Il indicat; e ta inter li árbores noi videt un blanc figura quel marchat vers avan, quel tenet un obscur cose vers su péctor. It haltat, e in ti moment un radie (radie = un strie de luce) del lune cadet del nuballia (nub·e → nub·allia) e monstrat con grandissim claritá un fémina con obscur capillatura, vestit con li coses del tombe. Li visage ne esset visibil – it hat inclinat se sur un infante. Pos un pause noi audit un cri, just quam li son quel un infante emisse durant que il dormi, o un can quel jace avan li foy e reva. Noi volet vader, ma li professor fat un geste del manu e noi stat ta e videt li blanc figura avansar (avansar = venir vers avan) denov. Nu it esset sat proxim por esser bon visibil, e li luce lunari esset ancor ta. Mi cordie devenit tam frigid quam glacie (glacie = solid aqua), e yo audit li rauc inhalation de Arthur qui reconosset li visage de Lucy Westenra. Lucy Westenra, ma tant changeat. Li dulcesse hat devenit cruelesse, e li puritá hat devenit voluptositá (voluptosi = fant mannes voler dormir con la). Van Helsing avansat, e noi con le; noi quar stat in un linea avan li porta del tombe. Van Helsing levat su lanterne, e noi posset vider que li labies de Lucy esset carmesin (carmesin = obscur rubi) con frisc sangue, quel hat devenit un litt riverette sur li menton.
Noi frissonat (frissonar = li córpor movet se) pro horrore. Yo posset vider in li luce que mem li ferrin voluntá de Van Helsing hat fallit. Arthur apen posset star, e yo prendet su brasse por auxiliar le.
Quande Lucy – yo nomina ti cose avan nos Lucy pro que it possedet su figura – videt nos, ella gemit con colere e fat un passu in retro. Su ocules regardat nos, li ocules de Lucy ma ínpur e plen con li foy del inferne. In ti moment mi amore por Lucy devenit odie; si on devet mortar la tande, yo vell har posset mortar la con felicitá. Vidente nos, su ocules inflammat con ínsacri lúmine, e sur su visage on videt un voluptosi subride. Vider it fat me frissonar! Ella jettat li infante sur li suol, u it gemit, durant que Lucy grunit (grunir = dir "rrr!") just quam un can por un osse. Li cruelitá del acte fat Arthur gemir; quande ella avansat con brasses apert e li voluptosi subride il covrit su visage con li manus.
Ma ella avansat denov e dit con li voluptosi fluiditá (flu·er = flu·id·itá):
“Veni a me, Arthur. Lassa li altres e veni a me. Mi brasses have fame por te. Veni e noi va restar junt. Veni, mi marito, veni!”
Li diabolic dulcitá in su voce - alquo quam vitre quande on frappa it - fat nos ínmobil e Arthur semblat frappat per un sorcie; il apertet su brasses.
Vocabularium[edit | edit source]
- accender
- avansar
- biscuit
- carmesin
- concluder
- frissonar
- fluer
- glacie
- glutine
- grunir
- indicar
- lanterne
- mi-creder
- nuballia
- pretercurrer
- pur
- quart
- radie
- tabac
- tipic
- voluptosi
- vulte