Folktales from the Mon People of Koh Kred/พระบัวเข็ม (The Buddha with Needles)

From Wikibooks, open books for an open world
Jump to navigation Jump to search

พระบัวเข็ม (The Origin of the Lotus Buddha)

มีตำนานเล่าว่า พวกมอญเดิมอพยพมาจากแคว้นอัสสัม ทางตอนได้ของชมพูทวีป พากันลงเรือมา ข้ามทะเล ฝ่าพายุ รอดมาได้ พอเรือมาถึงฝั่ง มาเกยตื้น พวกมอญจึงบอกว่า เรือนี้ พาเรารอดมาได้ เรือมีแม่ย่านาง เราจะเอาไม้หัวเรือนี้มาแกะเป็นพระ จึงลงมือแกะจนเป็นรูปพระพุทธเจ้า แล้วเอาลงเรือลอยในสระใหญ่ เรือลอยไปกลางสระ แล้วได้หยุดอยู่ทีตรงนั้น คือที่กลางสระ ผู้คนชาวมอญจึงได้สร้างมณฑปอยู่กลางสระใหญ่ดังกล่าว ส่วนพระที่อยู่บนมณฑป ต่อมาได้ตั้งชื่อว่า พระบัวเข็ม

ที่มาของชื่อพระนี้ ก็คือว่า พอผู้คนไปบูชาพระแกะสลักที่กลางน้ำ ผู้คนก็เอาดอกไม้ เอาดอกบัวที่ผู้คนนำไปไหว้พระที่อยู่รอบๆๆมณฑป เอามาปั้นเป็นรูปพระพุทธเจ้า พอเอาไปไว้ที่บ้าน จู่ๆพระก็กลับมาที่กลางสระน้ำ ทุกครั้งที่ทำ ก็เหมือนเดิม

ชาวมอญก็เลยไปหาพระฤษี ฤษีได้บอกว่า หากอยากให้พระอยู่ที่บ้าน ให้เอาเข็มมาปักพระเอาไว้ หลังจากที่ใช้เข็มปักเอาไว้ที่พระพุทธรูป พระพุทธรูปก็ไม่หายไปอีก นี่แหละคือที่มาของพระบัวเข็ม

อีกตำนานหนึ่ง มีอยู่ว่า ที่เมืองหงสาวดีนั้น มีต้นโพธิ์ใหญ่อยู่ต้นหนึ่ง วันหนึ่งกิ่งโพธิ์ที่อยู่ทางทิศทักษิณเกิดหักลงมา ชาวเมืองจึงคิดว่า เราควรจะแกะกิ่งโพธิ์ที่หักลงมานั้นให้เป็นรูปพระพุทธเจ้า จึงทำการแกะสลักเป็นพระบัวเข็ม ว่ากันว่า พระบัวเข็มสามารถให้ความเป็นเอกราช ให้ลาภ พระบัวเข็มจึงมีชื่ออีกชื่อหนึ่งว่า พระทักษิณสาขา นั่นเอง